O nas
Upowszechnianie kultury w Zelowie zawsze zajmowało ważne miejsce w życiu społecznym miasta. Zajmowały się nią i zajmują do dzisiaj liczne placówki i instytucje kultury. Obecny Dom Kultury w Zelowie jest spadkobiercą bogatej tradycji tej działalności, która po II wojnie światowej nabrała znacznego przyśpieszenia i rozwoju.
W pierwszych latach powojennych, pomimo niewielkich środków finansowych i braku odpowiedniej bazy, rozwijała się działalność kulturalna. Powstawały pierwsze zespoły teatralne, chóralne i muzyczne. Aktywna była świetlica przyzakładowa, mieszcząca się w budynku przy ulicy Kilińskiego 4. Trwało to jednak krótko. W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku życie kulturalne nieco przygasło. Przyczyniło się do tego przeniesienie tej świetlicy daleko od centrum, na ulicę Piotrkowską. Poza tym nowy lokal posiadał bardzo małe pomieszczenia i nie był przystosowany do prowadzenia tej działalności; na łamach prasy pojawiły się głosy krytyki.1 Te fakty spowodowały, że ówczesna Miejska Rada Narodowa próbowała ożywić działalność kulturalną. W roku 1958 roku odbyła się narada kierowników świetlic, miejscowej inteligencji i kierownictwa Zelowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego.2 Spotkanie zaowocowało tym, że w pomieszczeniach po byłej tkalni Recława, przy ulicy Kościuszki 74, utworzono Klub Fabryczny. Nowe miejsce i nowo wyremontowane pomieszczenia spowodowały, że rozwój kulturalny wszedł na właściwe tory. W latach 60. w klubie działało siedem zespołów artystycznych. Wystawiano sztuki Teatru Ziemi Łódzkiej, wstępowały zespoły zawodowe i amatorskie.
Duże zasługi w krzewieniu kultury w tym czasie miał kierownik klubu Lucjan Głos. To on stworzył podstawy szerokiej działalności kulturalnej, obejmującej nie tylko pracowników zakładów bawełnianych, ale i całego miasta.3 Dość duże osiągnięcia miała placówka, kiedy kierował nią na początku lat siedemdziesiątych Karol Piąsta. Działalność oświatowa, wychowawcza i artystyczna klubu była wspierana finansowo przez ZZPB, dzięki czemu możliwe było prowadzenie różnorodnych zajęć. Po odejściu Karola Piąsty na emeryturę na krótko kierownikiem zostaje Tadeusz Szymański.
W listopadzie 1972 roku została zorganizowana narada z udziałem kierowników zakładów, szkół i instytucji przy współudziale aktywu politycznego i społecznego miasta. Padła wówczas propozycja, aby na bazie Klubu Fabrycznego Zelowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego „Fanar”, utworzyć Międzyzakładowy Dom Kultury.4 Plany nie do końca się powiodły. Został utworzony Zakładowy Klub Kultury. Kierownikiem placówki została Honorata Szczukocka.
W tym czasie działały takie zespoły i koła zainteresowań, jak: zespół recytatorski, zespół instrumentalny, wokalny, kabaret „Margines”, Dziecięcy Zespół Pieśni i Tańca, Orkiestra Dęta i dwa koła: modelarskie i fotograficzne.
Wiele sukcesów na swoim koncie zanotował powstały w 1971 roku kabaret „Estrada”, przemianowany później na „Margines”, który dwukrotnie (w 1976 i 1977) zdobywał Grand Prix na Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form TEMAFOR w Cieszynie. Reżyserami kabaretu byli: Wiesława Piąsta, a następnie Ryszard Wojciechowski. Pod koniec lat siedemdziesiątych przerwał swą działalność. Po kilkuletniej przerwie „Margines" powrócił w 1984 roku na scenę Klubu Kultury z programem „Poprawiacze”.5
Wydarzenia, które miały miejsce w Polsce na przełomie lat 1980-1981 nie sprzyjały rozwojowi kultury. Wiele zakładowych placówek kulturalno-oświatowych było likwidowanych. Jednakże Zakładowy Klub Kultury w Zelowie funkcjonował, wykazując z biegiem lat coraz to wyższy poziom działalności kulturalnej...
Lata 1982-1985 to okres wzmożonej pracy klubu, gdzie – po okresie stanu wojennego – zostały reaktywowane niektóre formy i rodzaje działalności kulturalnej. Oprócz wymienionych wyżej zespołów i kół zainteresowań, powstały nowe, m.in. zespół tańca nowoczesnego, grupa rockowa Kredyt, koło tkactwa artystycznego i robótek ręcznych.6 W 1988 roku na emeryturę odchodzi wieloletnia kierowniczka placówki, Honorata Szczukocka, a jej miejsce zajmuje Małgorzata Dębkowska, pełniąca do dzisiaj funkcję dyrektora.
Wielkie zmiany nastąpiły po przemianach społeczno-ustrojowych w 1989 roku. Upadły Zelowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Fanar”, Klub Kultury został przejęty przez Gminę Zelów. Od 1 stycznia 1995 roku, na bazie klubu została utworzona samorządowa instytucja kultury o nazwie Dom Kultury w Zelowie.
Oprócz stałych form działalności kulturalnej, podjęto się realizacji nowych. W 1996 roku i w latach następnych odbyły się trzy edycje Ogólnopolskich Konfrontacji Literackich. W tym samym roku Dom Kultury zaczął wydawać pismo kulturalno-literackie „Gazeta Kulturalna” (do dzisiaj ukazało się ponad 170 numerów tego miesięcznika).
Od 1995 roku pracownicy Domu Kultury organizują Letnie Koncerty Festiwalowe towarzyszące Międzynarodowemu Festiwalowi Muzyki Organowej i Kameralnej Radom-Orońsko. Podczas koncertów wystąpiło wielu znanych artystów światowej sławy: Krzysztof Penderecki, Jerzy Maksymiuk, Teresa Żylis-Gara, Małgorzata Walewska, Wiesław Ochman (honorowy obywatel Gminy Zelów), Konstanty Andrzej Kulka, Poznańskie Słowiki, Krzysztof Kolberger, Jerzy Zelnik, Józef Skrzek, Robert Grudzień (honorowy obywatel Gminy Zelów), Georgij Agratina i wielu innych. Letnie Koncerty Festiwalowe, to imprezy na najwyższym artystycznym poziomie, które przyciągają całe rzesze miłośników muzyki.
Dom Kultury prowadzi galerię artystyczną Collage, w której każdego roku ma miejsce kilkanaście wernisaży nowych wystaw. Prezentowane są prace malarskie, rzeźbiarskie, fotograficzne, tkaniny artystycznej, szkła artystycznego. Galeria przygotowuje ekspozycje okolicznościowe i edukacyjne. W galerii odbywają się również spotkania w ramach Zelowskiego Salonu Literackiego, gdzie prezentowani są twórcy i twórczość literacka regionu.
Andrzej Dębkowski
__________
1 W. Badziak, „Zanim powstanie oś przemysłowa”. „Współczesność”, 16 maja 1960 roku.
2 Archiwum Urzędu Miasta i Gminy w Zelowie [dalej: AUMG], „Protokół z posiedzenia PMRN z dnia 30 maja 1958 roku.
3 AUMG, t. 1/69, „Protokół z posiedzenia Komisji Kultury i Oświaty z dnia 14 września 1961 roku.
4 Andrzej Dębkowski, „Upowszechnianie kultury w Zelowie na tle warunków historycznych”, Warszawa 1986.
5 Tamże.
6 Tamże.